Dünya cadı kazanı hainler ölüm saçıyor
Ahiret unutulmuş adalet konuşulmuyor
Haya yırtılmış sokaklar edepsiz kaynıyor
Yüzüne tükürünce yağmur indi sanıyor
Yoktur ne gidecek yerim nede sığıncak kapım
Tükendi biriktirdiğim sabır kalmadı dermanım
Doyamam sevmelere ömrümü yoluna adadım
Senden gelecek her iyiliğe ne kadar muhtacım
Bir dokunsam yüreğine bin feryat kopar
Masumiyetin zehir olmuş kendine batar
Sığın Rabbine bir tek O Rahmetle bakar
Güvendikçe O'na sana tüm kapıları açar